31 december 2013

terugblik op de tien verrassingen voor 2013 die ik aangaf per 1 januari 2013



 Voor 2013 had ik het minder bij het rechte eind dan in 2012, maar vergeleken met andere voorspellijstjes hoef ik me niet te schamen. 2012 kwam uitzonderlijk goed uit. Ik wilde de juiste voorspelling hebben om de juiste reden en dat laatste maakte het extra moeilijk.

De bedoeling was voorspellingen te geven voor trends die onderschat worden door de markt. Dat was de bedoeling van Byron Wien, de grote voorganger in 10 voorspellingen die bij hem inderdaad vaak verrassend zijn geweest.

Mijn lijstje

1. Na een zwakke eerste helft trekt de economische groei in de VS fors aan, tot 3%+. 3,5-4% groei in 2014 is daarna goed mogelijk.
 Vonnis: goed. het is nog iets te vroeg, maar de eerste helft van 2013 was zwak en in het derde kwartaal was de groei 4,1% en  mijn voorspelling is dat 3,5-4% voor 2014 mogelijk is.

2. Volgens verwachte QE en de presidentcyclus is een S&P500 van 1620-1650 mogelijk eind 2013, zo blogde ik al. Daarbij hoort volgens de vierjaarscyclus 2013 volatieler te zijn dan 2012, d.w.z. een tussentijdse correctie van 10-15% of erger is mogelijk, maar daarna dus een prachtig herstel.
Vonnis: te pessimistisch, maar het was wel de hoogste voorspelling van de startegen toen. Half goed. Bij die blogpost veronderstelde ik veel minder QE, de taper zou volgens mij in juni starten. Die doorgaande QE zorgde ook voor een lage volatiliteit, dus die volatiliteit was niet hoger dan in 2012.


3. Spanje zou later in 2013 wel eens positief gaan verbazen. Frankrijk zou best wel eens mee kunnen vallen. Portugal dreigt het nieuwe zorgenkindje te worden in Europa.

Vonnis: ongeveer goed. Spanje verbaasde positief qua lopende rekening, rente, beurs, investeringen en niet verder oplopende werkloosheid. Frankrijk viel qua rente erg mee, de paniek die er eind 2012 over Frankrijk was werd de grond ingeboord door kooplust uit Japan waardoor de Franse rente fiks kon dalen. Portugal viel mee, niet tegen, maar is nog wel een zorgenkind. Ik kan nog steeds niet zien hoe Portugal het kan redden zonder aanvullende Europese steun. Het land is veel minder aantrekkelijk voor investeringen dan Spanje.


4. Fight the FED. Over enige tijd kan de FED onder grote druk komen vanwege te veel QE zonder horror exitscenario. Na ongeveer half 2013 kan de kerninflatie tegenvallend stijgen door stijgende arbeidskosten per eenheid product en huurstijgingen. De markt zal dan gaan vrezen dat de inflatie eerder dan eind 2015 boven 2,5% komt, ook eerder dan dat de werkloosheid onder de 6,5% komt.

Vonnis: onjuist door de uitleg. Er kwam geen inflatieangst, al ziet het er wel naar uit dat de werkloosheid eerder dan gedacht onder 6,5% komt. De FED zorgde wel voor horror in verband met de exit van QE.

5. Japan zal zijn omgekeerde Volcker moment zien: deflatie zal inflatie worden en na 2014 te veel inflatie. In den beginnen zal men dit zien als goed nieuws voor Japanse aandelen en slecht nieuws voor de yen.
Vonnis: helemaal goed zo waar.


6. Emerging Markets zullen het het beste doen in 2013. Het beleggingsvertrouwen keert terug in China. Brazilië en China zullen het beter doen dan nu verwacht. Inflatie zal geen probleem zijn in de meeste landen en zorgen voor ruimer monetair beleid.
Vonnis: helemaal fout.


7. Het VK zal te maken krijgen met een downgrade van de overheidsschuld. AAA staatsleningen zullen hierdoor schaarser worden (er zijn minder AAA landen en die landen geven volgend jaar minder nieuwe staatsschuld uit).
Vonnis: goed, er komen steeds minder landen met AAA rating. Ik had natuurlijk Nederland moeten noemen.


8. Credits zullen te maken krijgen met meer downgrades en defaults dan in 2012. Inflows van beleggers zullen verminderen en de vraag van bedrijven zal toenemen. Dit is een contrast met het genoemde onder 7.
Vonnis: gelukkig fout, al was de uitleg goed.


9. Het deflatoire denken sinds de kredietcrisis gaat langzaam plaatsmaken voor inflatoir denken. Dat betekent dat de correlatie tussen aandelen en staatsobligaties minder negatief, misschien zelfs ongeveer nul wordt. De reële rente hoort dan te stijgen (zie mijn blogpost over verband). Een en ander betekent dat het FED-model geleidelijk terugkeert als stuur voor aandelen in misschien 2014.

Vonnis: minder dan half goed, maar niet helemaal onjuist. Er is geen inflatoir denken gekomen in het Westen ex Japan, maar de correlatie tussen aandelen en obligaties is niet langer erg negatief en de reële rente is fors gestegen. FED-model als stuur voor aandelen is mogelijkerwijs correct voor 2014 (het was het grote argument waarom aandelen duurder mochten worden in 2013)

10. De Great Transition begint van steeds lagere lange rentes (1981-2012) naar tiental(len) jaren met stijgende trend. 30 jaar euro swaprente kan stijgen tot boven 2.7%, misschien boven 3% (maar dat lijkt meer iets voor 2014) 30 jaars rente op Amerikaanse staatsleningen kan naar 4%+.
Vonnis: helemaal correct voorlopig.

Als toegift had ik: Overigens staan de stellingen van vorig jaar over de eenkindpolitiek in China en de Apple tv nog overeind.
http://beleggenopdegolven.blogspot.nl/2013/01/evaluatie-10-voorspellingen-voor-2012.html


Dat voorspellen van een hogere rente was een moeizame zaak in de afgelopen jaren, iedereen deed het en het werkte niet. Nu is iedereen nog meer vastbesloten in die voorspellingen. Ik zwicht en ga mee met die voorspellingen. De UFR van 4,2% is misschien te laag (en de pensioenuitkeringen worden onterecht verlaagd).

Een hogere goudprijs voorspellen is ook populair vanwege de absurd lage reële rente, de populariteit van de goud-ETFs en de enorme hoeveelheden QE, maar gezien de stijgende rente, pogingen de vraag in te dammen door India (goudimport is 80% van tekort lopende rekening) en de lage groei van de Chinese valutareserves is dit een hachelijke zaak.


 Vonnis toegift: uitstekend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten