FED in problemen: QE verergert in plaats van verbetert situatie

Tot voor kort werd er behoorlijk positief tegen QE aangekeken. Het verbeterde het optimisme en daardoor stegen de beurzen. Die gingen vooruitlopen op verbetering van de fundamentals en met een beetje geluk volgen de fundamentals dan de beurzen (de reflexitivity van Soros). Het bewijs op doorwerking in betere groeivooruitzichten bleef flinterdun. Inflatie kwam er niet van, het voorkwam deflatie. Baat het niet, dan schaadt het niet zo was de opinie.

Dat is de laatste paar maanden aan het veranderen. Te veel QE schaadt wel degelijk. Het zorgt voor bubbels op de markten (nu voor bepaalde credits, defensieve aandelen met hoge PE) en misallocatie van kapitaal bij investeringen (de verkeerde investeringen groeien nu hard, zo vreest men steeds meer). Extra QE zorgt niet voor meer risico nemen, maar voor meer kopen van lage bèta-investeringen (defensieve aandelen en credits). Dat argument hoor je steeds vaker.

 QE zorgt voor te veel volatlitet zo klaagt men sinds Abenomics voor volatiliteit op de aandelen- en obligatiemarkten zorgde.

Er wordt steeds meer getwijfeld aan de extra groei door QE. Dat gebeurde overigens als sinds de start. QE1 was overigens noodzakelijk, het herstelde de vermogens van de banken in de VS, QE2 en verder was eigenlijk niet zo nodig, zo oordeelt men, het helpt de consument misschien wel en vooral de rijkste 1%.

 Het ergste voor de FED is dat de correlatie tussen aandelen en obligaties weer positief is. Dat geeft aan dat de mindset van deflatoir, bezorgd over de economie, aan het draaien is naar inflatoir, bezorgd over inflatie op main street  en wall street (net nu de inflatieverwachtingen zo dalen). De markt gaat zich zorgen maken over inflatie nu de FED alleen op de werkloosheid stuurt en QE tot onzekerheid leidt en meer geloof in normalisatie van de rente.

 Als de markt zo negatief over QE blijft, moet de FED veel eerder stoppen met QE.