Ook in de VS zagen we een goed cijfer voor de banengroei. Niet zo hoog (boven 250.000) dat het de FED op snistere gedachten brengt en ok weer niet te laag (onder 90.000) zodat men de winsten en omzetten moet neerwaarts bijstellen. De minieme stijging van de werkloosheid geeft aan dat weer minder mensen ontmoedigd zijn om een baan te zoeken. Daardoor duurt het weer langer voordat de werkloosheid onder de magische 6,5% daalt waarbij de FED de rente kan (maar niet moet) verhogen. De iets hogere participatiegraad eindelijk is ook positief. De voor de groei van de werkgelegenheid en dienstensector ISM non manufacturing was een keurige 53,7, goed voor ongeveer 2% groei van het BNP (als je de ISM manufacturing van 49 ook meeweegt).
De flow of fund analyse van de FED geeft aan dat de net wealth een nieuwe top heeft bereikt (hoe oneerlijk verdeld dan ook, maar de waarde van huizen, aandelen is gestegen en de hypotheekschuld gedaald)), hetgeen goed is voor het vertrouwen en enigszins ook voor consumptie uit die toegenomen rijkdom (in ieder geval gaat de rem er wat meer af).
Het vertrouwen is volgens het kwartaallijkse invloedrijke Duke Report (want interessante leading indicator) behoorlijk gestegen onder de CEO's in Amerika (maar ook in veel andere landen). Dat betekent geleidelijk meer groei van de investeringen.
In Europa lijken de economische tegenvallers wat op te raken en lijkt het herstel, hoe zwak dan ook, echt te komen voor geleidelijk meer economen (JP Morgan: stabilisatie komt eerder dan verwacht dankzij Duitsland en gebrek aan nieuwe tegenvallers in Frankrijk).
Het IMF spoorde weer aan tot minder bezuinigingen in Europa en dat kan de economie verder helpen als men niet te erg volhardt in pruttenomics.
In Japan kan er volgens JPM wel degelijk inflatie komen.
In Brazilië neemt men weer wat maatregelen die wat beleggingsvriendelijker zijn en moet men wat ijveriger worden met de infrastructuurinvesteringen (o.a. voor het wereldkampioenschap voetbal).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten