Griekse verkiezingen zijn onvermijdelijk geworden na het falen van de regering hun kandidaat als president gekozen te krijgen. De Europese beurzen gingen nauwelijks omlaad, de euro ging niet door de grond.
Waarom bleef
de markt zo kalm? Syriza wordt waarschijnlijk de grootste partij en krijgt zo
50 zetels bonus, waardoor het moeilijk wordt een regering zonder Syriza te
vormen. De leider Tsipras begint wel enig water in de wijn te doen door te
stellen dat Griekenland in de euro moet blijven, maar blijft vasthouden aan een
programma dat Grexit onvermijdelijk maakt. Hij zal waarschijnlijk meer water
bij de wijn moeten doen, maar hij denkt sterk te staan in onderhandelingen met
Europa om de bezuinigingen en hervormingen die door de strot geduwd zijn zo
veel mogelijk ongedaan te maken. Als een echte Wilders kan hij roepen: Willen
jullie meer of minder ambtenaren? Meer? Daar gaan we voor zorgen. Minder
belasting? Geen probleem. Hogere minimumlonen? Uiteraard een goed idee. Te
hoge, ondraagbare schulden afstempelen? Dat moet toch, de banken moeten maar
dokken. Zo bekeken is het een wonder dat mensen nog op een andere partij
stemmen dan Syriza. Niet iedereen gelooft in wonderen. Maar voor de zekerheid
verkoopt men toch maar aandelen van banken en Griekse leningen.
Er is nu een primair overschot op de
begroting (overschot ex rentebetalingen), waardoor buitenlands kapitaal minder
nodig is. Bij economische groei kun je hoop houden dat je je leningen aan
Griekenland nog voor een deel zult terugzien.
In de eurozone denken nu veel mensen
dat een grexit wel kan en populisten in Spanje, Italië en Frankrijk niet aan de
macht zal brengen. Men wil bewust op een nieuw Lehman moment aansturen. De
markt acht dit kennelijk onwaarschijnlijk. Tsipras bluft, hij kan niet af van
die Trojka. Je kunt het vergeten niet schulden terug te betalen aan het MF.
Wat zou het een verrassing zijn: Syriza
wint verkiezingen niet; op het laatste nippertje wil de kiezer toch kiezen voor
de zekerheid van het economische herstel onder de oude machten boven de gouden
bergen van Syriza. De kapitaalvlucht uit Griekenland neemt weer enorme vormen
aan, want banken kunnen de cadeautjes van Syriza niet aan en mensen laten hun
centjes niet bij een bank staan waarvan de beurskoers nauwelijks van nul is te
onderscheiden. Daardoor komt er voldoende steun voor Samaras. Hij wordt toch
weer de grootste.
Het andere scenario is dat het zo
snel fout loopt onder Syriza dat Samaras Griekenland weer snel moet redden,
voor het einde van het jaar misschien al. Dat is het scenario waar Samaras
lijkt op in te zetten.
Het basisscenario blijft dat Syriza
de verkiezingen wint, net niet de meerderheid krijgt en heel veel water bij de
wijn moet doen, waardoor een grexit wordt voorkomen. Griekenland krijgt wel
meer ruimte voor een meer stimulerend beleid door o.a. zachtere voorwaarden
voor de vele staatsleningen die men heeft, zoals latere terugbetaling (pas in
het jaar 2100 wellicht, tenzij door een wonder de Griekse economie de komende
jaren flink gaat groeien).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten