In de jaren 80 en 90 werd elke analist bijgebracht dat beleggen in staalbedrijven weggegooid geld was. het Marxisme leerde dat je de baas moest zijn over ijzer en staal, anders was je de regie kwijt. Het gevolg was overinvestering in ijzer en staal van ook ontwikkelde landen. Hele tijden van de cyclus kreeg je maar je variabele kosten terug en naar de rest kon je fluiten.
Die vicieuze cirkel naar beneden van overinvesteringen in staal lijkt enige tijd geleden te zijn. China had onmetelijke hoeveelheden ijzer en staal nodig en alle problemen van de sector leken voorbij. De productie werd uiteindelijk weer zo ver opgevoerd dat zelfs aan de vraag van China kon worden voldaan. En weer ging de staalsector fors omlaag.
Het plaatje hierboven wijst op een conjuctureel herstel.
Ik put moed uit guidance van een staalbedrijf vertaald door JP Morgan als
· "We
are optimistic, as the demand for high-quality steel products continues to
improve", Millett
said. "The automotive market remains strong, and manufactured goods
continue to strengthen.
We remain cautiously optimistic about the nonresidential construction market, as
evidence of increased demand is shown by improved shipments of our structural
and fabricated
steel products. However, we recognize the political environment within the U.S. concerning
fiscal issues could have a limiting or negative impact on any continued improvement
if not resolved in a timely manner. In addition to improved market momentum,
we are on schedule to complete two more sizable organic growth projects before
the end of 2013: a 325,000 ton capacity expansion at our Engineered Bar
Products Division
and a product capability expansion into premium rail at our Structural and Rail Division.
We are confident that with our exceptional team, and our superior, low-cost operating
culture, we are uniquely prepared to capitalize on the opportunities
ahead."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten