18 februari 2012

Amerika is in de ban van linsanity





Hij is een lin-sation, hij ontketent een lin-demonium, meisjes stuurden hem van de week va-lin-tines. Woorden schieten tekort om zijn roem te verwoorden en daarom is er een soort lin-taal ontstaan, met verbastering van woorden door er lin in te plakken.
Al die sensatie wordt veroorzaakt door Jeremy Lin, die sinds enkele weken de sterren van de hemel speelt voor de Knicks in de NBA, basketbal.
Daarvoor was hij de sukkel die als een soort hete aardappel werd doorgeschoven als afdankertje van ploeg tot ploeg. Maar enkele weken geleden hadden de Knicks zo ontzettend veel blessures dat er niets anders opzat dan Jeremy Lin op te stellen.
De vooroordelen verhinderden dat men ook maar een cent gaf voor zijn bijdrage aan een team. Hij is tenslotte maar een klein duimpje (net 1,90, wel heel erg klein voor een basketballer op topniveau), een Chinese Amerikaan van Taiwanese afkomst. En Chinese tijgermoeders vinden het maar niets dat hun kinderen aan sport doen. Amerikanen van Chinese afkomst staan ervoor bekend niets te presteren op sportgebied. Voor straf werd Jeremy dan maar naar Harvard gestuurd. Hij is niet zwart, veel te slim en bovendien heel erg godsdienstig. En dat godsdienstige betekent dat je nederig bent in plaats van dat je je tegenstander verpulvert en hoogmoedig al je testosteron omzet in een winnaarsmentaliteit.
Al met al een hoogst onwaarschijnlijk sportfenomeen, dat onwaarschijnlijk veel punten voor zijn club maakt. De koers van de Knicks is de afgelopen weken op linsanity met ruim 10% gestegen.

Dat buitengewoon onwaarschijnlijke, dat Lin een fantastische basketballer is, heeft een ongekend enthousisame losgemaakt: linsanity (een geregistreed merk sinds enkele dagen, maar Lin moet eerst het merk nog afpakken van enkele fans die het merk eerder registreerden). Zelden werd iemand in zo'n korte tijd zo ongelooflijk beroemd, Susan Boyle is er niets bij.
Er is nu een "global linpact: Amerikaans basketbal wordt nu populair in China.

Overigens was Lin al eerder opgevallen als basketballer in het Harvard-team. Hij was gecontracteerd voor $762.000 in 2011/2012, dat krijg je niet voor elkaar als je helemaal niets kan, zoals in de pers werd gesuggereerd.

Er was enige angst dat niemand meer geloofde in de American Dream, maar linsanity bewijst dat de American Dream niet is gedeleveraged tot een nieuw normaal waarbij je je maar neerlegt dat het de komende jaren niets meer kan worden.

1 opmerking:

  1. http://www.economist.com/blogs/banyan/2012/02/chinas-new-sports-problem
    Stop the Linsanity.
    China kan het haast niet meer aanzien. Hun eigen selectiesysteem zou nooit een ukje als lin hebben geselecteerd, open Christen zijn zou ook een reden zijn geweest hem van een basketbalopleiding te verwijderen. Uitzendingen van de Knicks brachten de Taiwanese vlag prominent in beeld, iets dat een doodzonde in China is.
    Nee, de regering gaat het uitzenden van Amerikaans basketbal niet vrijwillig stimuleren.

    BeantwoordenVerwijderen