Vanmiddag ben ik naar het ESG (environment, social responsible, good governance) -seminar van de VBA geweest. Onder de de sprekers was Berrie Verweij, befaamd vanwege de Bossche bollen http://beleggenopdegolven.blogspot.nl/2013/09/de-bossche-bollen-van-berrie-ten.html. Zijn verhaal kwam er op neer dat je netjes je investment beliefs moet afwerken en daarin je principes voor ESG moet verwerken. Dat kan actief en passief. Dat kan heel strikt, met beperkte uitsluitingslijstjes, met een extra laag van social responsible engagement (REO) (uiteraard liefst bij F&C), met impact investment etc.
Sinds de Zembla-uitzending van 2007 waarin men terecht stelde dat het vreemd was dat pensioenfondsen ook in makers van clusterbommen belegden, is bijna iedereen ervan overtuigd geraakt dat bepaalde (niet al te veel, want anders wijk je te veel van de kudde af en dat leidt tot governance problemen bij DNB) bedrijven maar beter uitgesloten kunnen worden voor belegging van pensioen- en verzekeringsgelden. De verzekeraars maken er de laatste tijd steeds meer serieus werk van, maar fondsen als PGGM en Abp overigens ook.
In Amerika is men niet gediend van een uitsluitingsbeleid van bijvoorbeeld clusterbommen. Dan perk je je universum in en kun je niet profiteren van de hoge winstmarges van o.a. clusterbommenmakers. Daarvoor zou je levenslang opgesloten moeten worden, voor dat verzaken van je fiduciaire plicht en verstoken moeten blijven voor altijd van Bossche bollen en daarna moet je eeuwig branden in de hel. Dat soort wetgeving bevordert het sociaal verantwoord beleggen niet erg.
Isis kocht F&C enige jaren geleden en bij ISIS was sociaal verantwoord beleggen al sinds de oprichting al een hoeksteen van het beleid. Men belegde voor baptisten en die waren absoluut niet gediend van alcohol, tabak en casino's etc. Vandaar dat er een heel bataljon zat op het analyseren van het sociaal verantwoord beleggen (engagement, fondsen als Stewardship). F&C vindt daarom ESG heel belangrijk en vindt gelukkig steeds meer medestanders onder de institutionele beleggers in Nederland.
Het valt niet mee om aan te tonen dat ESG beleggen geld oplevert of kost. Er zijn aanwijzingen dat het het risico reduceert. Mercer gaf het voorbeeld van carbon efficient beleggen en die index had de afgelopen 3 jaar 18,1% per jaar opgebracht tegen 17,7% voor de S&P. Men heeft ongeveer dezelfde beleggingsopbrengst met 50% minder carbon uitstoot. Dat is een te verdedigen verhaal.
Er is enige hoop dat men nog niet goede regels heeft gevonden om tot outperformance te komen. Er zijn zachte aanwijzingen bij obligaties, vooral die van Opkomende Landen. Maar Michiel de Bruin van F&C liet al eens eerder zien dat een goede ESG score samenging met lage renteverschillen ten opzichte van Duitsland. Landen die een hoog renteverschil hadden ten opzichte van hun ESG score waren vaak beleggingswaardig.
Syntrus probeerde het nog door uit te leggen hoe ESG scores bij hun verwerkt werden in actief beleid. Na het obligate verhaal dat men ondergewaardeerde bedrijven koopt (je leest nooit dat je overgewaardeerde bedrijven moet kopen en daar zit het gat in de markt: je moet bedrijven kopen die enorm overgewaardeerd raken, anders beleg je nooit in aandelen als Tesla) en dan de modelveronderstellingen aanpast al naar gelang het uitkomt vanwege ESG scores of eigen ESG inzichten.
Dit kan denk ik uiteraard werken, het is onvoldoende uitgezocht, dus er liggen wel kansen.
Je moet proberen als belegger de risico's te vermijden die niemand ziet en dat kunnen risico's zijn die verscholen zijn in slechte ESG scores. Maar beleg je in bedrijven met hoge ESG scores dan moet je je realiseren dat je overdadig in large caps belegt met een quality tilt. Dat is vaak goed geweest, maar lang niet altijd.
dat levenslang opsluiten en eeuwig branden in de hel voor Amerikaanse adviseurs lijkt me wel voldoende straf, dat verstoken blijven van Bossche bollen is over de top.
BeantwoordenVerwijderen