Bernanke heeft bekwaam de weg vrij gemaakt voor meer kwantitatief verruimen, vermoedelijk in de vorm van het opkopen van Amerikaanse staatsleningen. Alom roept men nu dat de FED voor $ 100 miljard per maand gaat kopen, voor in totaal $1000 miljard. Spannend is hoe de FED de kwantitatieve verruiming gaat invullen. Gaat, zoals RBS suggereert, de FED een rente afspreken waarboven men massaal gaat kopen (net als in de jaren veertig) of gaat men gericht de inflatieverwachting omhoogduwen via het kopen van inflatie gerelateerde obligaties (TIPS)?
Kunnen Hoenig c.s. Bernanke en zijn eergisteren benoemde paranimfen Yellen en Raskin afhouden van overstimulering? Die kans lijkt klein. Bernanke heeft gemeld dat de werkloosheid te laag is en de inflatie ook. Hoenig kan een andere mening hebben of de economie voldoende groeit, maar kan niet doof zijn voor de te lage inflatie. Zo lang de inflatie beneden de doelstellingen blijft, kan hij extra geld drukken niet tegenhouden.
In november komende de nieuwe economische voorspellingen van de FED voor de economische groei en inflatie. Als de FED richting de huidige consensus gaat, betekent dit een aanzienlijke neerwaartse aanpassing van de groei- en inflatieverwachtingen. Bernanke heeft zo buitengewoon krachtige wapens in handen om de overheidsschuld te monetiseren (te lage inflatie en te hoge werkloosheid).
Gaat kwantitatieve verruiming werken?
De positieve kanten lijken voorlopig sterker dan de negatieve. Het zal ervan afhangen hoe veel men uiteindelijk gaat doen en hoe. Zonder kwantitatieve poespas lijkt de economie al vanzelf de goede richting in te draaien en dat pleit voor niet te veel extra monetaire stimulering. Ik denk dat de FED dat ook niet gaat doen en stopt bij circa $ 500 miljard, als duidelijk is dat de economie weer de goede kant op gegaan is.
De FED koopt veel te duur in QE2, zoals de nieuwe ronde kwantitatieve verruiming in de wandeling heet. QE1 leverde hypotheken en staatsleningen op tegen mooie prijzen voor de FED en maakt de FED op het ogenblik de grootste winstmachine in de wereld. Op QE2 gaat men, als men woord houdt, gegarandeerd verlies maken: als men woord houdt koopt men net zo lang staatsleningen totdat de inflatieverwachting voldoende gestegen is. D.w.z. straks is de inflatieverwachting hoger en gaat men inprijzen dat de FED geen nieuwe staatsleningen meer bijkoopt/ op termijn staatsleningen gaat verkopen. Deze verliezen vindt de Amerikaanse politiek goed te verdedigen.
Een lagere lange rente is ongewenst voor pensioenfondsen. Een te lage rente lokt verkeerde investeringen uit (men kiest voor te veilig tegen een te laag rendement). De consument krijgt te weinig inkomen uit zijn deposito’s. De Japanse consument was geholpen geweest met een hogere rente, waardoor de balansrecessie in Japan langer dan nodig geduurd heeft.
Voor de staat is een lange financiering tegen de huidige lage rente een goede zaak, vooral als men extra financiert in infrastructuur. Voor de consumptie is het ook goed, omdat consumeneten nu het geld in de zak houden dat ze anders aan die staatsleningen hadden moeten uitgeven die nu de FED en andere centrale banken kopen.
De psychologische voordelen van QE2 zijn groot. De aandelenbeurs gaat hierdoor met behoorlijke kans omhoog. Greenspan zei al dat het vertrouwen (of gebrek daaraan) dat de aandelenmarkt er bij de consument/ producent inpompt, veel groter is dan een verlaging van de rente door de FED. Als QE2 de beurs helpt en zo het vertrouwen, dan is QE2 zijn geld al snel waard. Het grote probleem van het moment is gebrek aan vertrouwen.
QE2 lokt wereldwijd vermoedelijk veel extra liquiditeit uit, omdat zo veel landen hun valuta constant willen houden tegenover de dollar of zelfs willen devalueren. Vooral Japan heeft al uitgebreid gedacht hoe ze QE2 moeten pareren om een niet al te sterk stijgende yen te krijgen. Alle valuta’s die niet aan QE2 gaan meedoen, moeten omhoog (de Koreaanse won en de Braziliaanse real voorop). Omdat iedereen gelooft in QE2 in de VS en het als schoothondje meelopen van heel wat andere centrale banken, zien nu heel wat mensen (waaronder heel wat miljardairs) nu explosieve liquiditeit bij een verbeterende macro economie met hoge winstmarges omdat vakbonden (ex Duitsland) machteloos zijn.
Dus mits met mate en mits het geloof in QE2 de beurzen en het vertrouwen opkrikt, kan QE2 werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten