Zoals verwacht vond de G-20 dat valutakoersen door de markt bepaald moesten worden.
Geen enkel land wilde voor Colijn spelen door de valuta nodeloos hoog te houden, maar ook geen enkel land zei natuurlijk dat het de officiële politiek was om de eigen valuta's af te waarderen, maar veel landen proberen hetwel. Omdat te veel landen een lagere valuta willen, lukt dit niet.
Het standje dat Geithner aan landen met hoge overschotten op de lopende rekening wilde geven, kon zoals verwacht niet rekenen op de genade van Duitsland en Brazilië (China hoefde niets te doen).
Het IMF was op de G-20 blij dat de nieuwe landen een groter gewicht gaan krijgen (tja China wordt nu echt belangrijker dan Nederland in het IMF, wie had dat vijftig jaar geleden kunnen denken; ik denk niet dat Nederland echt gemist is op deze G20, maar misschien had Duitsland nog wat medestanders voor hoe goed grote handelsoverschotten zijn nodig).
De yuan van China is nu de enige grote valuta die niet door de marktkrachten wordt bepaald. Daar moeten we maar mee leren leven. En ook met de af en toe flinke devaluaties van satellietvaluta's als het Engelse pond en de Koreaanse won.
Van het blog The Reformed Broker is de cartoon, die een redelijk inzicht geeft over de spelers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten