Twee keer per jaar houdt Barron's een veel gevolgde steekproef onder grote beleggers of ze bullish of bearish zijn.
Deze keer zijn ze in grote getalen bullish (60%), maar men ziet toch maar erg weinig koersstijging. Een dikke 1% tot het eind van het jaar en dan nog een dikke 5% erbij in het eerste halfjaar. Voor de Nasdaq ziet men een stijging van maar liefst 2% het komend half jaar. 84% denkt wel meer aandelen te gaan kopen.
Dat moet toch teleurstellend zijn voor Bernanke en Obama. Het gepeilde rechtse kliekje van beleggers, daarvan denkt een 70% dat Obama niet herkozen wordt. Change you can believe in? Nog meer onzin pa Bush slogan Read my lips, no new taxes.
Bernanke krijgt betere rapportcijfers: zo'n 60% vindt dat hij zijn best doet.
Waar is men bang voor? Voor een dubbele dip en/of wegzakkende werkgelegenheidsgroei. Weinigen zien groei vann meer dan 2,5% volgend jaar.
Een rentebubbel wordt gesignaleerd door 62%. Velen zijn het eens met Bill Gros dat obligatiebeleggers net kalkoenen zijn die zich verheugen op Thankgivingsday.
Inflatie is volgens de meesten het probleem en niet deflatie.
Aandelen zijn ondergewaardeerd en niet al te veel beleggers vinden aandelen duur.
In een ander artikel in Baron's interviewt men een 86-jarige belegger, die het nu uitzonderlijk gemakkelijk vindt om Amerikaanse aandelen te vinden die voldoen aan zijn waardecriteria en waar je toch van kunt verwachten dat de EBITDA met 10% of beter gaat groeien. Maar hij ziet meer kansen in aandelen Emerging Markets en dan vooral China/Hongkong.
De voorkant van Barron's is gevaarlijk, een contrair signaal. Maar omdat men bij nader inzien toch niet zo bullish is, hoeft het niet zo gevaarlijk te zijn. Men was bij Barron's kennelijk verrast dat men niet bearish was. Santoli verwoordt het in zijn populaire column het misschien het beste: je moet je gaan voorbereiden op de eindejaarsrally, maar je moet nog even geduld hebben om te zien of de onzekerheden over de verkieizngen en QE2 verminderen. Ik denk dat je dan wel te laat zijn. De markt stijgt op de wall of worry, niet op zekerheid van mooi weer. Trouwens we zitten al sinds Bernanke orakelde in Jackson Hole in een mooi, erg degelijk stijgende beurs.
En gebrek aan pessimisten is er beslist nog niet. Misschien hebben ze wel gelijk dat e economische groei in de VS laag blijft, maar dat hoeft niet te leiden tot een slechte aandelenmarkt als de winstmarges zo hoog blijven en men steeds meer afzet in het buitenland (vooral via eigen dochterbedrijven).
Meer zoden aan de dijk zet de toch wel erg opkomende visie dat je niet in obligaties moet zitten. Daar zit iedereen nu wel vol genoeg mee. De obligatiebeleggingsfondsen hebben een enorme instroom achter de rug, al enkele jaren. Voor aandelen geldt het tegenovergestelde. Zelfs na de mooie stijging van de koersen sinds maart 2009 heeft de particulier geen vertrouwen gekregen in aandelen en ging men door met aandelenfondsen dumpen in ruil voor prachtige staatsleningen tegen afgerond 0%. Pas sinds een paar weken is de particulier weer netto koper van aandelenbeleggingsfondsen. Door de garantie van Bernanke dat hij echt geen rente meer krijgt op zijn vastrentende beleggingen, zou het zo maar kunnen dat men weer in aandelen gaat beleggen. Diverse sectoren bieden een mooi rendement ver boven dat van staatsleningen. Andere sectoren bieden groei. Tja, je moet zo maar weer opnieuw gaan uitleggen waarom je in aandelen moet beleggen, want dat is men vergeten, of sterker nog men heeft eindelijk geleerd dat men nooit op lange termijn geld kan verdienen met aandelen: risico wordt immers gestraft, ondernemen is kansloos. Dat zou wel eens mee kunnen vallen en dat is meestal de beste manier om uit te leggen dat iets omhoog gaat: het valt niet tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten