Inflatie kan uit drie hoeken komen: de kosten lopen uit de hand, de vraag is te groot of de gelddrukpers staat te hard aan.
De huidige (beperkte) stijging van de inflatie komt door de kostenstijgingen vanwege hoge grondstoffenprijzen. Door de grote vraag uit China (en andere opkomende landen) blijft dit nog wel even zo. Historisch leidde grote vraag naar grondstoffen tot nog grotere groei van het aanbod van grondstoffen, maar de laatste jaren lukt dat niet omdat het te gevaarlijk is om te investeren in landen als Rusland, Venezuela en Iran. De vraag is behoorlijk ongevoelig voor prijsstijgingen en daardoor zijn grondstoffenrpijzen zeer volatiel. Er worden volgens Woody wel grote vorderingen gemaakt met recycling en efficiëntere winning van grondstoffen.
Door de hoge productiviteitstijging in de VS (bijna 4% in 2009 en 2010) en de lage loonstijging is de kerninflatie heel laag gebleven en uit die hoek komt ook weinig inflatie. Er is geen loonprijsspiraal o.a. door de machteloosheid van de Amerikaanse vakbonden.
De vraag is nog steeds onvoldoende om de iflate aan te wakkeren.
De FED kijkt alleen naar de kerninflatie en vindt de stijging van de grondstoffenprijzen ruis. Dat was gemiddeld waar in de afgelopen eeuwen, maar nu ziet de grondstoffenprijsstijging er permanenter uit en komt de FED niet meer weg met het verhaal van voorbijgaande grondstoffenprijsstijgingen. De problemen verergeren als de inflatieverwachtingen gaan stijgen, dan staat het lage kerninflatieverhaal helemaal op de tocht (maar zo ver is het nog niet).
Volgens de meest gangbare economische theorieën moet de enorme kwantitatieve geldverruiming uiteindelijk tot inflatie leiden. De FED heeft voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog de geldpers aangezet en daardoor kan er monetaire inflatie ontstaan. Woody denkt dat dit niet gebeurt, omdat de FED nu andere controlemiddelen heeft om geldgroei tegen te gaan. Door rente te vergoeden over reserves kun je banken ervan afhouden om geld uit te lenen (maar je moet dan wel een forse rente betalen als de banken eindelijk weer scheutig worden met kredieten, iets dat overigens op zker moment onvermijdelijk is). Dit middel werkt beter dan kapitaalcontroles, buitenlandse speculatiebelastingen (zoals in Brazilië) of verhoging van de reserve requirement ratio zoals China doet (en de FED deed, maar dit benadeelt de banken te veel ten opzichte van het schaduwbanksysteem, zodat de FED nu iets anders probeert).
Omdat voorlopig vraag en aanbod van krediet laag is, komt er geen monetaire inflatie op korte termijn. Op middellange termijn zou het ook niet hoeven als de FED maar genoeg dokt, maar dat is voorlopig onzeker (Bianco gelooft er niets van dat dit allemaal gaat werken en vooral: het werkt niet omdat inflatieverwachtingen ongunstig zullen reageren).
Zelf denk ik dat inflatie in de VS uiteindelijk wat meer gaat stijgen. Net als in Engeland en Europa zijn er heel wat producten en diensten waar de aanbeder pricing power heeft en waar te veel capaciteit verloren is gegaan. Echt hoog gaat de inflatie niet worden zonder grondstoffencrisis, daarvoor is de productiviteitsstijging inderdaad te hoog. Net als in de jaren vijftig krijg je wereldwijd mooie economische groei met enige, maar niet onrustbarende inflatie.
De huren van woningen gaan behoorlijk stijgen in de VS in de komende jaren en dat zorgt ook voor inflatie die al snel boven 2% blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten