Het bovenste plaatje laat zien wat er gebeurt bij een grote paniek als 1987. De Nikkei is dat script aan het volgen. Zijn wij in het Westen te optimistisch aan het worden over Japan?
Charles Nenner zou zeggen dat de cycli alles voorspellen. Als zijn berekeningen dezelfde uitkomst zouden hebben (als zijn golven opgeteld hetzelfde zouden betekenen) als het bovenste plaatje, dan zou hij zeggen dat de problemen vanwege de komende radioactieve straling veroorzaakt zijn door de golven in het verleden. Hoe men ook zijn best doet, pas over ruim een maand komt er een eind aan de nucleaire ellende.
Ik ben niet Calvinistisch genoeg om dit te geloven. Ik gok op een beter herstel, maar als de Nikkei blijft liggen in de komende maand dan hoef je nog niet te wanhopen volgens het script van de krach van 1987.
Het tweede plaatje laat totaal ander gedrag zien dan in 1987: in dat klimaat zou de laatste staaf naar beneden zijn door paniekverkopen.
De mensen die niet direct last hebben van radioactieve wolken, die waren helemaal niet zo bang: die zagen het bloed in de vorm van nucleaire tsunamis door de straten golven en die kochten gewoon alsof hun leven ervan afhing.
Ik ben bang dat we nog enig geduld moeten hebben met Japan (koersmatig komt het uiteindelijk wel goed, maar met geduld). De tabel van de post hoe aandelen het sinds18 februari gedaan hebben laat zien dat de koersdaling in Duitsland en Frankrijk nauwelijks minder was, terwijl daar het hele productieapparaat en het consumentenvertrouwen nog intact is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten