De schulden van de huishoudens versus hun inkomen zijn snel aan het teruglopen (plaatje Deutsche Bank). Zo ver als zij intekenen gaat deleveraging vermoedelijk niet terug, maar zie wat er gebeurt bij huidige spaarquote van 6% en bij een inkomensgroei van 4,5% (dat is weinig naar Amerikaanse maatstaven, omdat bevolking met 1% groeit en inflatie echt wel boven 2% gaat zijn en ander inkomen dan modaal looninkomen achterblijft bij totale inkomensontwikkeling (als er geen recessie is).
Het andere plaatje is uit de New York Times (Floyd Norris). Dat laat zien dat niet alleen de consument maar ook het bankwezen flink vorderingen heeft gemaakt met de afbouw van hun schulden (wel voor een belangrijk deel door afgeboekte schulden vanwege wanbetalingen).
Alleen de federale overheid is zich spectaculair in de schulden aan het steken. Oom Ben moet dat allemaal in goede banen leiden. De republikeinen denken hier een probaat middel voor gevonden te hebben door nee te stemmen voor de verhoging van het schuldenplafond van de overheid, maar dat kan natuurlijk niet (electoraal is het wel verstandig voor republikeinen om de overheid de soep in te laten lopen, ongeveer 2/3 van de Amerikanen vindt dat het daar hoog tijd voor is).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten