Van de week weer een macro meeting gegeven en uiteraard spitste de discussie zich ook toe op de rente.
Is de rentestijging voldoende geweest? Trekt de Amerikaanse rente de Duitse rente helemaal mee? het plaatje hierboven laat de twintigdaags voortrollende correlatie tussen de dagelijkse rentevernaderingen van 10-jaars Duitse en Amerikaanse staatsobligaties zien. Die lijkt meestal ongeveer 0,7 te zijn.
Echter door de uitlatingen van Bernanke over taper van QE viel de correlatie ineens weg. Dat gedoe over QE is typisch een Amerikaans feestje.
Op het ogenblik lijkt de situatie te normaliseren en gaat de correlatie weer richting 0,7. Europa kan zich als Draghi zich dapper genoeg uitlaat als een Chuck Norris dan kan de Europese rente geheel tegen de Amerikaanse rente ingaan.
Dat gedoe sinds mei is een uitrpijzen van de staartrisico's en dat lijkt nu toch wel een eind gevorderd.
In de VS is het begrotigstekort zo ver gedaald dat de FED meer koopt dan het begrotingstekort groot is en dat bij een dalende te lage inflatie.
Maar de huidige rente is toch veel te laag? 1,..% is toch absurd? Het draait toch om de voorraad, niet de tig keer kleinere stromen bij de bepaling van de rente?
Of moet je nu meegaan dat de laatste maanden bij alles alleen naar stromen wordt gekeken, angstig wordt de Great Rotation uit staatsleningen naar aandelen bekeken. High yield koopt men weer, maar als men aandelen blijft kopen en obligaties van de hand doen, dan gaat het niet goed met die rente. Het economisch herstel hoort voor een hogere reële rente te zorgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten