De ISM, de belangrijkste indicator voor de Amerikaanse economie en daarmee nog steeds ondanks China de beste barometer voor de wereldeconomie, bleef opnieuw iets achter bij de gemiddelde trend van de ISM na een zware recessie.
Sommige ISM's van deelgebeiden als Chicago, Richmond, Philadelphia deden verwachten dat de ISM behoorlijk zou stijgen. Ook de proxy van Goldman Sachs, de GSAI, had een flinke sprong omhoog gemaakt.
In tegenstelling tot de vorige maanden deden nu de leading onderdelen (zoals orders) het veel beter dan de lagging onderdelen (voorraden). Samen met de GSAI leidt dat tot de behoorlijk stellige verwachting dat de ISM de komende maanden gaat stijgen. Meestal is dat gunstig voor de beurs, maar als de ISM te hoog wordt dan wordt het gevaarlijk, want dan wordt de kans groot dat de ISM gaat dalen.
Het bovenste plaatje geeft verbanden aan tussen de stijging van de S&P500 en de verandering van de ISM (ach#(uspurchs,3m) over een periode van 3 maanden.
Na 2000 is het verband sterk, het wordt de laatste jaren sterker. Dat komt omdat economische groei als het grootste probleem van de markt gezien wordt sinds 2000 in plaaats van inflatie dat het voor 1990 was (eigenlijk tot 1998). Op het ogenblik lijkt het erop dat elke stijging van 1 punt van de ISM tot 2,3% koersstijging leidt. Dus als de ISM naar 62 gaat, dan zouden de koersen ongeveer 11,5% hoger kunnen zijn dan ultimo 2010. Je kunt natuurlijk ook zeggen dat de afgelopen maanden de koersstijging 10% te hoog was door de goedheid van Bernanke met zijn QE2 en er daarom helemaal geen koersstijging nodig is. Maar dat denk ik niet, omdat aandelen erg goedkoop zijn zelfs als je er op een nieuw normaalachtige manier tegenaan kijkt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten