Amy Chua heeft in de Wall Street Journal vorige zaterdag (Why Chinese Mothers Are Superior )een enorme discussie losgetrokken hoe je kinderen op moet voeden. Dat moet streng, je moet ze achter de vodden zitten en er geen genoegen mee nemen dat ze niet de beste van de klas zijn. Niks TV kijken, videospelletjes.spelen. Zorg dat ze ergens echt goed in zijn en dril ze dan. Als ze eenmaal echt goed zijn, dan gaat het van zelf en vinden ze het leuk om nog beter te worden (dit laatste deel van de strategie wordt algemeen aanvaard als succesvol).
De New York Times (http://www.nytimes.com/roomfordebate/2011/01/13/is-extreme-parenting-effective/balancing-freedom-with-discipline) doet de discussie nog eens dunnetjes over.
Deze stijl van opvoeden vinden de meeste westerlingen te extreem. Chinezen vinden het heel normaal. De eenkindpolitiek heeft de extreme bemoeienis van ouders vereregerd. deze manier van opvoeden zorgt inderdaad voor heel goede testscores. dat Sjanghai scholen het beste scoorden in de wereld qua wiskunde en algemeen is echt geen toeval. De wereld gaat de komende decennia dus tal van Chinese robotjes krijgen die ergens goed in zijn.
Chinezen stellen dat je echt kinderen moet pressen om nar de universiteit te gaan en daar geen zes min mentaliteit aan te houden. In het Westen drukken we niet zo hard, met alle gevolgen van dien (Chua haalt een onderzoek aan waar 70% van de Amerikaanse moeders niet zo hard duwt op een universitaire studie, terwijl 100% van de Chinese moeders dat wel doet). Dat duwen moet zo vinden Chinezen en vooral omdat ze de eerste tijd belangrijke zaken niet leuk vinden, dat komt pas als ze er goed genoeg in zijn. Chinese ouders geven wel tien keer zo veel tijd aan drillen om kinderen op de universiteit te krijgen.
Chinese kinderen accepeteren veel meer van hun ouders dat ze extreem veeleisend zijn en ze zien dat hun ouders teleurgesteld zijn als ze iets neit goed doen op school. Chua noemde haar kinderen "garbage"toen ze een keer slecht preseteerden en toen ze dit vertelde aan een collegamoeder was ze zo geschokt dat chua een tijd gemeden werd.
de Amerikanen denken dat deze opvoedingswijze de creativiteit doodt, geen goede leiders produceert, sociale intelligentie bemoeilijkt en dat China daardoor de komende decennia nog steeds heel weinig Nobelprijswinnaars zal kennen.
In Korea en China ziet men de opvattingen van amerikanen hoe je kinderen opvoedt dat Amerikanen de krekel blijven in het sprookje van de krekel en de mier. Ze blijven aartslui en zullen dus zien dat hun middenklasse minder gaat verdienen dan de Koreaanse, dat zou wel zo eerlijk zijn vinden ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten