Volgens mijn indeling zitten we ineen goede fase van de veirjaarscyclus en de presidentscyclus. Kan de beurs dan inderdaad omhoog gaan of gooit de eurostaatsleningencrisis roet in het eten?
Er is een goede, doorslaggevende reden waarom de aandelenkoersen omlaag moeten: bij een voortdurende aanval op de staatsleningen van diverse landen met als collateral damage het bankstelsel in Europa kunnen de koersen niet stijgen. Maar als de aanval hapert, dan zien we dat de beurzen zich schijnbaar miraculeus herstellen. Kennelijk zitten er sterke opwaartse krachten onder de oppervlakte.
Vier van die krachten zou ik willen aanstippen:
1. Het elke handelsdag kopen van miljarden aan staatsobligaties door Bernanke
2. De ruk naar rechts van de regering Obama. De verwachting dat men in de VS de belastingverlagingen van Bush niet naar de geschiedenis verwijst, maar ze zlefs gaat uitbreiden richting midden - en kleinbedrijf.
3. Het tot inkeer komen van de ECB dat er toch echt ook in Europa quantitative easing moet gaan plaatsvinden. De ECB moet als geloofwaardige grote koper van probleemleningen gaan opwerpen.
4. De doorgaande grote stroom beleggingen door de Sovereign wealth Funds nu export en hogere grondstoffenprijzen zorgen voor nieuwe grote aanwas. Die nieuwe gelden zullen meer belegd worden richting hard assets en daardoor de beurzen steunen.
Voorlopig lijken de vier positieve krachten het te kunnen winnen van de de negatieve kracht. Zonder politieke creativiteit in Europa kunnen de positieve krachten het echter weer gemakkelijk verliezen van de negatieve kracht. Misschien komt er een tweede grote negatieve kracht bij als de werkgelegenheidsgroei in de VS komende maand weer tegenvalt (=double dip wordt belangrijk thema), maar ik denk dat dit niet gebeurt (ik zie ook geen mooi herstel van de werkgelegenheidsgroei in de komende maanden, wel in de tweede helft van 2011).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten