Bianco liet met bovenstaand plaatje de desastreuze werking van contango -het verschijnsel dat grondstoffen in de toekomst hoger geprijsd worden- op de opbrengst van beleggen in grondstoffen. De prijzen van grondstoffen stijgen wel, maar als dat minder is dan ingeprijsd, dan verlies je geld. De FT meldt in Commodities Daily: Last contango in prospect? (http://www.ft.com/cms/s/0/5451dec8-010c-11e0-8894-00144feab49a.html#axzz17MpqFXa7) dat de populaire total return index voor grondstoffen GSCI -0,3% rendeerde van januari tot november, terwijl de onderliggende grondstofprijzen met 10% stegen.
Grondstoffen zijn aan Nederlandse pensioenfondsen verkocht met de belofte van extra opbrengsten door backwardation -het verschijnsel dat grondstoffenprijzen volgende maand vaak lager geprijsd zijn dan vandaag. Voor 2000 werd er maar heel weinig door institutionele beleggers gespeculeerd in grondstoffen. Er was een nijpend gebrek aan beleggers die grondstoffenproducenten een gegarandeerde prijs in de toekomst konden bieden. Olieboeren uit de zandbak hadden hier veel geld voor over. Terugrekenen maakte duidelijk dat je via backwardation veel geld kon verdienen aan grondstoffen. De eerste beleggers zoals PGGM hebben daardoor schatten verdiend met grondstoffen, vooral in de eerste jaren. Toen er te veel beleggers in grondstoffen kwamen was het gedaan met backwardation. Voorheen was de belangrijkste grondstof olie 2/3 van de tijd in backwardation, nu al jaren niet meer. De laatste jaren brengen grondstoffen niet genoeg meer op. Het risico is nog steeds enorm groot, het is volatieler dan aandelen. De gunstige spreidingseigenschappen (grondstoffen correleerden nergens mee) verdwenen, er is nu een grote samenhang met de opbrengsten van (Chinese) aandelen.
Juist als je je erbij neergelegd hebt dat grondstoffen voor altijd in contango zitten, dan zie je ineens dat vermaledijde contango als sneeuw voor de zon smelten in bijvoorbeeld dat FT artikel. Backwardation treedt vooral op als de voorraden van een grondstof te laag zijn en de grondstoffen moeilijk op te slaan zijn. Dat geldt nogal eens voor olie (maar sinds de kredietcrisis niet). Voor koper lijken de voorraden nu te klein te worden vergeleken met de enorme vraag uit China. Men ziet zo waar dus wat backwardation ontstaan.
Het contangoprobleem heeft geleid tot het verzinnen van slimmere strategieën om dat contango te vermijden (je koopt bijvoorbeeld grondstoffenfutures voor een tijd die flink in de toekomst ligt zodat er weinig of geen contango is). Er wordt al een beetje neergekken op primitieve indexen als de GSCI. Als backwardation terugkomt, dan zal men snel zijn neus niet meer ophalen voor de GSCI. Vooralsnog is het nog een beetje praematuur te geloven in langdurige grootscheepse terugkeer van backwardation. In het artikel waarschuwt ByJavier Blas voor nieuwe beleggingen door institutionele beleggers in januari in hun nieuwe beleggingsplan in grondstoffen. Dan kun je backwardation vergeten. Ik denk niet dat er zo veel extra institutioneel geld voor gewone grondstoffen (ex goud en zilver) los komt door het nu zeer wel bekende probleem van contango. Vermoedelijk zit het wel goed met de stijging van diverse grondstoffenprijzen ex aardgas en misschien olie. Ook de korte rente is laag. Daardoor kunnen grondstoffen het toch beter doen dan obligaties en mischien aandelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten