In ons boek stellen we dat kredietgroei alleen pas echt goed op gang kan komen als de securitisatie opnieuw op gang komt. In de jaren rond 2006 nam securitisatie meer dan de helft van de kredietverlening in de VS voor zijn rekening. Ineens was dat voorbij en moesten de banken het gat dat geslagen werd door het plotseling wegvallen van de kredietverlening via securitisatie opvullen. Dat werd niets, de banken konden dit niet (uiteraard). Banken moeten eerst schatrijk worden voor ze kredietgroei op dezelfde schaal kunnen verstrekken als vroeger gebeurde via securitisatie. Voor een deel is dat maar goed ook, maar voor het grootste deel is het slecht: banken moeten zorgen voor extra kredieten en moeten af kunnen van de meest veilige kredieten waar weinig aan te verdienen valt (dat moet zjn voor de risicomijdende belegger die eigenlijk alleen in veilige staatsleningen wil beleggen). Dat kan nu niet en daardoor zijn de credit spreads nu nog steeds te hoog en worden er te weinig nieuwe leningen verstrekt .
We dachten in ons boek dat securitisatie absoluut noodzakelijk was om kredietgroei weer op gang te brengen. Dat was iets te sterk uitgedrukt. de FED zorgde voor heel erg veel vrije reserves waarop krediet verstrekt kan worden. Dat kan het gat van securitisatie voor een groot deel opvangen. Maar het zou beter zijn als de securitisatiemarkt weer gematigd op gang komt met goede regulatie dat banken securitisatie niet misbruiken om daarmee de leverage veel te hoog te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten