De beren zijn nog overweldigend in de meerderheid vooral als men wetenschappelijke berekeningen loslaat. Door de cijfers te kwellen van de laatste 110 jaar worden mensen als Dimson, Arnott en Asness nogal moedeloos voor de toekomst (om deze tijd van het jaar wordt er weer een jaar bij geüpdated en volgen brokers als Barcap en Credit Suisse de bijbehorende sombere analyses uitgebreid met demografische ellende als in de komende jaren die babyboomers eindelijk eens hun aandelen gaan verkopen). Developed world returns set to weaken was de kop en de conclusie van het artikel in de Financial Times (http://www.ft.com/cms/s/0/f3770702-3614-11e0-9b3b-00144feabdc0.html#ixzz1Dx1CnCC1) op basis van 110 jaar ellende in cijfers berekend door Dimson, Marsh en Staunton voor Barcap. 3% risicopremie voor aandelen zou al heel mooi zijn volgens Barcap. Credit Suisse is wat optimistischer met 3 tot 3,5%. Dat is maar een schim van wat het moet zijn volgens de constante van Siegel van 6 tot 7%.
De redenatie achter al die ellende is dat inflatie dicht bij nul zal liggen, groei BNP ook en daarmee winstgroei ook. O.a. Arnott zegt dat winstgroei altijd al minstens 2% achterblijft bij de groei van het BNP en dat door de uitzonderlijk hoge winstmarges dit verschil nu veel groter moet worden. Dat betekent dat de koerswinstverhoudingen ver onder het historisch gemiddelde moeten liggen. Koersen moeten daarom flink omlaag om aangepast te zijn aan de nieuwe realiteit (van het nieuwe normaal).
De bulls hebben een minder goed verhaal: het kan niet in een streep 100 jaar omhoog, dus ze verkopen kletskoek. Bullish zijn is eigenlijk een beetje dom, getuigt van weinig historische kennis. De laatste tweehonderd jaren gingen aandelen weliswaar flink omhoog, met opbrengsten als de constante van Siegel van 7% reëel aangaf, maar dat is nu achterhaald. In bijna elk land met uitzondering van de VS zijn aandelen wel eens met meer dan 80% gedaald in een korte periode. In heel wat landen zijn aandelen zelfs meerdere keren waardeloos geworden.
Zo ver de wetenschappelijk verantwoorde bearishness. Eerst is er volgens ons in de komende jaren (zij het veel korter dan 110 jaar) een heel goede kans dat aandelen het de komende jaren heel goed gaan doen, veel beter dan dat historisch gemiddelde. Zoals we in ons boek aangeven gaat het erom of de toekomst beter is dan wat verdisconteerd is in de prijzen. Meestal is verdisconteerd wat we de afgelopen tien jaar gezien hebben. Er is overdonderend wetenschappelijk bewijs dat het de komende vijf jaar ongeveer ook zo zal gaan als we in de afgelopen tien jaar gezien hebben. Alleen sukkels zoals ik zien nog niet dat we in tijden van het Nieuwe Normaal leven. Zoals ik al in een postje van enkele dagen terug meldde ziet bijvoorbeeld Morgan Stanley het nieuwe Normaal nog als basisscenario.
D.w.z. het zal veel beter gaan in de komende jaren dan men nu denkt, de winstgroei zal prachtig zijn (men berekent nu winstgroei op lage economische groei in het Westen en vergeet dat de multinationals heel veel afzetten in Emerging Markets waar de groei veel hoger is en ook dat voorlopig de groei van de wereldhandel en investeringen hoger is dan die van het BNP (dat betekent winstgroei gemiddeld harder dan groei BNP)) en de inflatie is geen echt probleem hetgeen ook wijst op bovengemiddelde koerswinstverhoudingen.
Er is misschien wel iets voor te zeggen om je te gedragen als een beetje dom en bullish te zijn. Een optimistische kijk maakt het leven gemakkelijker, dus weg met die somberheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten